λυμαίνω

λυμαίνω
(AM λυμαίνω) [λύμη]
μέσ. λυμαίνομαι
επιφέρω όλεθρο, προξενώ φθορά, βλάπτω, καταστρέφω, ρημάζω (α. «οι ληστές λυμαίνονταν την ύπαιθρο» β. «τὴν ἀκρίδα τὴν λυμαινομένην ἡμῶν τοὺς καρπούς», Συνέσ.
γ. «οὐχ ὁ θεὸς τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ' ἡ νοῡσος», Ιπποκρ.)
μσν.
μέσ. καταστρέφομαι, βλάπτομαι
μσν.-αρχ.
ενεργ. καταστρέφω
αρχ.
μέσ.
1. μεταχειρίζομαι κάποιον με άσχημο τρόπο, βασανίζω, κακοποιώ κάποιον, ιδίως με μαστίγωση ή με φυλάκιση, με δεσμά («ἐξαγγέλλει δέ τις τῷ Ἀρισταγόρῃ ὅτι τὸν ξεῑνον οἱ τὸν Μύνδιον Μεγαβάτης δήσας λυμαίνοιτο», Ηρόδ.)
2. σκοτώνω, φονεύω («τῷ τε κεράμῳ βάλλοντες αὐτοὺς καὶ λίθων βολαῑς τῶν τε ἄλλων ὀστράκων ἐλυμαίνοντο», Ηρωδιαν.)
3. (σχετικά με νόμο) τροποποιώ, μεταβάλλω προς το χειρότερο («οὗτος αὐτοῡ μένων τοὺς Σόλωνος νόμους έλυμαίνετο», Λυσ.)
4. (για ηθοποιό) διαστρέφω, παραμορφώνω με την κακή μου απαγγελία («παρ' ἃς παρανάγνωθι καὶ σύ μοι τὰς ῥήσεις ἃς ἐλυμήνου», Δημοσθ.)
5. (με ηθική έννοια) προσβάλλω, ατιμάζω, ντροπιάζω («τῆς σῆς πόλεώς θ', ἥτις σε τρέφει λυμαινόμενον τοῑς μειρακίοις», Αριστοφ.)
6. (με δοτ. τού τρόπου) μεταχειρίζομαι κάποιον με τον χειρότερο τρόπο
7. επιφέρω κάθε δυνατή βλάβη ή ζημιά
8. μολύνω, λερώνω
9. επιβάλλω πρόστιμο ή ποινή
10. παθ. α) ταλαιπωρούμαι, βασανίζομαι από κάποιον («καὶ διώκεσθαι πόλεως χαλκηλάτῳ πλάστιγγι λυμανθὲν δέμας», Αισχύλ.)
β) εξευτελίζομαι, καταρρακώνομαι.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • λυμάντωρ — λυμάντωρ, ορος, ὁ (Α) [λυμαίνω] λυμαντήρ* …   Dictionary of Greek

  • λυμαίνομαι — (I) λυμαίνομαι (Α) [λύμα (I)] καθαρίζω κάτι από λύμα, από βρομιά, αφαιρώ τον ρύπο, κάνω κάτι καθαρό («πολλοὺς οἶδα ἰητρούς, οἳ πολλὰ ἤδη ἐλυμήναντο», Ιπποκρ.). (II) (AM λυμαίνομαι) βλ. λυμαίνω …   Dictionary of Greek

  • λυμαντήρ — λυμαντήρ, ῆρος, ὁ (A) [λυμαίνω] αφανιστής, καταστροφέας, λυμεώνας …   Dictionary of Greek

  • λυμαντής — λυμαντής, ὁ (Α) [λυμαίνω] ως επίθ. καταστρεπτικός, ολέθριος, λυμεώνας («καὶ τὸν Οἰνέως γάμον οἷον κατακτήσαιτο λυμαντὴν βίου», Σοφ.) …   Dictionary of Greek

  • λύμανσις — λύμανσις, ἡ (Μ) [λυμαίνω] φθορά …   Dictionary of Greek

  • λύμη — λύμη, ἡ (Α) 1. άσχημη, προσβλητική μεταχείριση, κακοποίηση με λόγια και με έργα 2. βλάβη, φθορά, καταστροφή, όλεθρος («ὧν διαφθειρομένων οὐκ ἂν γίγτοιτο μεγάλη λύμη τῇ πόλει», Πλάτ.) 3. ρύπος, ακαθαρσία, λύμα («καθάπερ γὰρ σιδήρῳ μὲν ἰός, ξύλοις… …   Dictionary of Greek

  • ԺԱՆՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0833 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 11c, 12c ն. λυμαίνω, ομαι, διαμυμένω devasto, corrumpo, lue conficio, violo, perdo Ապականել. եղծանել. խանգարել. կորուսանել. աւրել, խանկրել. *Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ʼի գործս իւր,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0974 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 14c ն. βοθύνω profundum facio, in profundum mergo κατορύττω defodio. Խոր առնել. խորացուցանել. ʼի խորս իջուցանել. խորունկցընիլ, փոսել. ... *Փորեաց եւ խորեաց …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”